Otton Matuszek, znany również jako Otto Matuschek, to postać, która wzbudza zainteresowanie w kontekście historii Wojska Polskiego. Urodził się 4 listopada 1888 roku w Skoczowie, co stanowi ważny fakt dotyczący jego wczesnego życia.
Jego kariera wojskowa obejmowała wysokie stanowisko w armii, gdyż pełnił funkcję podpułkownika dyplomowanego piechoty. Mimo że informacje o jego dalszym życiu są ograniczone, jego oddanie służbie wojskowej oraz osiągnięcia mogą być inspiracją dla współczesnych badaczy zajmujących się historią militarną.
Życiorys
Otton Matuszek przyszedł na świat 4 listopada 1888 roku w Skoczowie, który w tamtych czasach należał do powiatu bielskiego Księstwa Górnego i Dolnego Śląska. Jego wojskowa kariera rozpoczęła się w jesieni 1907 roku, kiedy to zaciągnął się do cesarskiej i królewskiej Armii. Wówczas został wcielony do Śląsko-Morawskiego pułku piechoty nr 100 z siedzibą w Krakowie.
W służbie tego pułku Matuszek aktywnie uczestniczył w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, która miała miejsce w kontekście napięć na Bałkanach w latach 1912–1913. Następnie, jako żołnierz tej armii, brał udział w konfliktach I wojny światowej. W trakcie swojej służby wojskowej awansował kolejno na różne rangi, począwszy od kadeta–zastępcy oficera (ze starszeństwem od 1 września 1917), poprzez chorążego (1908, ze starszeństwem od 1 września 1917), porucznika (ze starszeństwem od 1 maja 1910), nadporucznika (ze starszeństwem od 1 sierpnia 1914) aż po kapitana (ze starszeństwem od 1 maja 1917).
Po zakończeniu I wojny światowej, w dniu 3 września 1919 roku, został przyjęty do Wojska Polskiego jako oficer byłej armii austro-węgierskiej, zachowując stopień kapitana z datą starszeństwa od 1 maja 1917. Został przydzielony do 6 Dywizji Piechoty. Już 15 lipca 1920 roku awansowano go do stopnia majora, co miało miejsce w piechocie, w grupie oficerów z dawnej armii austro-węgierskiej.
Wkrótce po tym, w maju 1921 roku, Matuszek został przydzielony z Sekcji Opieki Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego do 3 pułku Strzelców Podhalańskich. Z dniem 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w swym stopniu majora z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919 i z 102. lokatą w korpusie oficerów piechoty. 10 lipca 1922 roku przyjęto go na stanowisko pełniącego obowiązki zastępcy dowódcy 63 pułku piechoty w Toruniu, co jednocześnie wiązało się z przeniesieniem go z 3 psp. W październiku 1923 roku był odkomenderowany do Centralnej Szkoły Strzelniczej w Toruniu, a miesiąc później objął stanowisko dowódcy oddziałów oficerskich tejże szkoły.
31 marca 1924 roku Matuszek awansował do stopnia podpułkownika ze starszeństwem od 1 lipca 1923 i z 49. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W latach 1924–1926 pozostawał słuchaczem kursu normalnego w Wyższej Szkole Wojennej (franc. École supérieure de guerre) w Paryżu. Z dniem 1 stycznia 1927 roku został przeniesiony do dyspozycji szefa Sztabu Generalnego, a następnie do Oddziału III Sztabu Generalnego, gdzie służył przez krótki czas. W kwietniu tego samego roku trafił do Oddziału IV Sztabu Generalnego, a 5 maja 1927 roku objął funkcję wojskowego inspektora transportowego.
23 grudnia 1927 roku powrócił do kadry oficerów piechoty, zachowując dotychczasowe stanowisko. 15 lipca 1928 roku przeszedł na stanowisko delegata Sztabu Głównego przy Dyrekcji Polskich Kolei Państwowych w Katowicach. W marcu 1931 roku Matuszek przeniesiony został do Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińczów do roli komendanta, jednakże już w grudniu tego samego roku został zwolniony i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X. W dniu 29 lutego 1932 przeszedł w stan spoczynku.
W roku 1934, jako oficer w stanie spoczynku, Matuszek był w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Katowice, posiadając przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. W tym czasie był przewidziany do użycia w czasie wojny. Mieszkał w Katowicach przy ul. Wojewódzkiej 7.
Ordery i odznaczenia
W trakcie swojej służby w cesarskiej i królewskiej armii, Otton Matuszek otrzymał szereg odznaczeń wojskowych, które świadczą o jego zasługach i odwadze.
- srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej,
- Krzyż Wojskowy Karola,
- Krzyż Jubileuszowy Wojskowy,
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913.
Przypisy
- Księga adresowa miasta Wielkich Katowic 1935/36 r.. Katowice: E. Kwaśnik, 1935, s. 154.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23.03.1932, s. 257.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 23.12.1931, s. 415.
- Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 5.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26.03.1931, s. 96.
- Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 116, 163.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24.07.1928, s. 226.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23.12.1927. Dodatek Nr 1, s. 2.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25.06.1927, s. 184.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 05.05.1927, s. 129.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 22.01.1927, s. 12.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 939.
- Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 305, 400.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 64 z 03.10.1923, s. 594.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 74 z 26.11.1923, s. 688.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 02.04.1924, s. 167.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 274, 343.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 22.07.1922, s. 544.
- Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 28.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21.07.1920, s. 593.
- Dz. Rozk. Wojsk. Nr 90 z 25.09.1919, poz. 3303.
- Ranglisten 1918 ↓, s. 134.
- Ranglisten 1916 ↓, s. 91.
- Ranglisten 1917 ↓, s. 631.
- Ranglisten 1916 ↓, s. 471.
Oceń: Otton Matuszek