Ludwik Klimek


Ludwik Klimek, znany również pod swoimi pseudonimami „Luna” oraz „Ludovic”, jest postacią, której życie i twórczość pozostawiły trwały ślad w światowym sztukach pięknych. Urodził się 23 sierpnia 1912 roku w Skoczowie, a zmarł 7 grudnia 1992 roku w Nicei, co świadczy o jego długoletniej obecności na artystycznej scenie.

Był polskim artystą, malarzem i ilustratorem, który swoje życie artystyczne związał z Francją. Jego talent i twórcze podejście do sztuki przyczyniły się do jego uznania zarówno w kraju, jak i za granicą, co czyni go postacią interesującą i inspirującą dla wielu.

Życiorys

Ludwik Klimek dorastał w rodzinie o wielu dzieciach. Jego ojciec, Jerzy Klimek, był właścicielem sklepu z artykułami kolonialnymi w Skoczowie, co pozwalało mu na utrzymanie swojej licznej rodziny. Warto zaznaczyć, że Ludwik był jednym z uczniów znanego pedagoga Gustawa Morcinka, który w latach 1919-1935 uczył w Skoczowie.

Po ukończeniu gimnazjum w Cieszynie, Ludwik postanowił kontynuować swoją edukację w dziedzinie sztuki, studiując malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Wiosną 1939 roku zdobył stypendium, które umożliwiło mu wyjazd do Paryża. Tam często odwiedzał Luwr, gdzie miał okazję podziwiać arcydzieła Tycjana, Goi, Poussina i Rubensa w ich oryginalnej formie. Gdy wybuchła kampania wrześniowa, Ludwik zdecydował się na pozostanie w Paryżu.

W Paryżu Ludwik Klimek zadebiutował, wykonując ilustracje do książki „Bajki”, która została opublikowana w języku polskim w 1946 roku. Po zajęciu miasta przez Wehrmacht, znalazł schronienie w Aix-en-Provence. Po 1947 roku osiedlił się w Mentonie, położonym nad Zatoką Lwią. W latach 1951-1952, podczas prac malarskich w Vallauris, miał okazję poznać Pabla Picassa, artystę, który mieszkał i tworzył w tym regionie od 1948 roku aż do 1955 roku.

Ludwik Klimek przez wiele lat utrzymywał serdeczne kontakty z Markiem Chagallem. W 1951 roku, współpracując z Henri Matisse’m, który mieszkał w Vence, założył Biennale Internationale d’Art de Menton, gdzie regularnie wystawiał swoje prace. Jego talent i zaangażowanie zostały dostrzegane i nagrodzone srebrnym medalem w latach 1951 i 1953. W ciągu swojego życia namalował około 3000 obrazów, z czego większość sprzedawał, aby wspierać rodzinę z powodu przewlekłej choroby swojego syna.

Ludwik Klimek zmarł w Nicei w wieku 81 lat. Jego pogrzeb miał miejsce 11 grudnia 1992 roku w Antibes. Warto wspomnieć, że jego młodszy brat, Józef Klimek, był nauczycielem w Liceum Plastycznym w Bielsku, a także uzdolnionym malarzem i medalistą, który w 1960 roku wyemigrował z rodziną do Australii.

Wybór obrazów

W bogatym dorobku artystycznym Ludwika Klimka można znaleźć wiele interesujących dzieł. Poniżej przedstawiamy wybór najważniejszych obrazów, które pokazują jego różnorodność oraz twórczy rozwój.

  • 1946: Niçoise au chapeau,
  • 1949: Les Amants,
  • 1950: Landscape,
  • 1951: Paysage de bord de mer,
  • 1954: La Fleur de Bananer,
  • 1955: Ruelle animée avec Palmier,
  • 1956: Nature morte à la Guitarre,
  • 1956: Les Voiliers,
  • 1957: Madridene au Bouquet de Fleurs,
  • 1963: Les Naïades,
  • 1963: Composition,
  • 1964: Baigneuses et jouner de Guitarre,
  • 1965: La plaque des Intellectueles,
  • 1966: Diane du bain,
  • 1972: La femme fleur,
  • 1973: Nu au chapeau,
  • 1974: Les trois Graces,
  • 1975: Jeune femme à la Colombe et aux fleurs,
  • 1978: Fleurs et fruits,
  • 1978: Vase de fleurs,
  • 1977: Odalisque,
  • 1980: Fruits,
  • 1995: Maternité au figuier,
  • 1998: Jeune femme à sa toilette,
  • 1998: Baigneuses – Hommage à Jean Cocteau,
  • 1998: Femme au miroir,
  • 1998: L’orientale.

Nagrody

Ludwik Klimek zdobył liczne nagrody, które świadczą o jego wybitnych osiągnięciach artystycznych oraz uznaniu w środowisku. Oto niektóre z nich:

  • 1949: Paryż – nagroda Oskara,
  • 1950: nagroda St. Lune,
  • 1951: Première Biennale Internationale d’Art de Menton – srebrny medal,
  • 1953: Deuxième Biennale Internationale d’Art de Menton – srebrny medal.

Ilustracje

Warto zwrócić uwagę na interesujące osiągnięcia Ludwika Klimka w dziedzinie ilustracji. Jedną z jego znaczących prac jest tytuł, który powstał we współpracy z Ireną Lewulis oraz Bronisławem Kamińskim. Projekt dotyczy „Bajek”, które zostały wydane w 1946 roku przez Imprimerie les Presses rapides w Paryżu.

Przypisy

  1. Henri Matisse – Biennale de Menton.
  2. Marta Chrzanowska-Foltzer: „Romowy prowansalskie”, s. 307–309.
  3. Józef Klimek – s. 1–2.
  4. Ludwik Klimek – Geni.

Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":

Hans Konheisner | Karol Mikuszewski | Józef Klimek | Benjamin Marhula

Oceń: Ludwik Klimek

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:5