Benjamin Marhula, urodzony w 1943 roku w Skoczowie, to wybitny polski muzyk, który może pochwalić się umiejętnościami zarówno na skrzypcach, jak i na kontrabasie oraz basie. Jego talent i pasja do muzyki jazzowej sprawiły, że stał się jednym z czołowych skrzypków jazzowych w Polsce w latach 60. oraz 70. XX wieku.
Marhula to artysta, który przez swoją bogatą karierę zyskał uznanie wśród muzyków oraz miłośników jazzu, stając się istotną postacią na polskiej scenie muzycznej.
Życiorys
Benjamin Marhula wywodzi się z rodziny o bogatych tradycjach muzycznych. Jego matka była nauczycielką skrzypiec, a ojciec przez trzy dekady śpiewał jako tenor w chórze kościelnym. Dodatkowo siostra Marhuli jest sopranistką dramatyczną i pianistką, co podkreśla artystyczny klimat, w jakim dorastał.
Na scenie zadebiutował w swoim piątym roku życia. W celu rozwijania swojego talentu, jego edukacja muzyczna przebiegała w renomowanych szkołach w Katowicach oraz Gdańsku. Wtedy rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Gdańsku, jednakże w trakcie III roku musiał opuścić uczelnię z powodu nieporozumienia z rektorem Romanem Heisingiem.
W latach 1964-1972 Marhula pełnił rolę zastępcy koncertmistrza w Teatrze Muzycznym w Gdyni. Następnie, w latach 1965-1967 pełnił funkcję pierwszego skrzypka w Państwowej Filharmonii, a także Operze Bałtyckiej w Gdańsku. Jego kariera rozwijała się również w Polskim Radiu i Telewizji Gdańskiej. Uczestniczył w występach z wieloma trójmiejskimi zespołami jazzowymi lat 60., takimi jak Flamingo oraz formacje Jerzego Sapiejewskiego, w tym składzie wyróżniającym się wieloma nagrodami na festiwalu Jazz nad Odrą ’66.
W skład jazzowych twórców wchodzili m.in.: Kazimierz Guzowski (bcl), Roman Skurzyński (db), Bogdan Jopyk (dr), Irena Albrecht (cel), Zdzisław Miodowski oraz Aleksandra Osadowska (voc). Kolejną interesującą współpracą był występ z Przemysławem Dyakowskim Quartetem, gdzie solista oraz kompozytor uzyskali nagrody na festiwalu Jazz nad Odrą ’67. Marhula gościł także z triem Włodzimierza Nahornego, w składzie z Januszem Kozłowskim oraz Sergiuszem Perkowskim. Dodatkowo, związany był z kwartetami Andrzeja Nowaka.
Marhula działał jako lider własnych zespołów, w tym Kwintetu, w którym grał Janusz Strobel (g), Roman Skurzyński (db) oraz Aleksandra Osadowska (voc), a także Sestetu, składającego się m.in. z Henryka Łysiaka (p, fl) i Marka Strobeta (db). Ponadto przez kilka lat kierował Orkiestrą Rozrywkową Rozgłośni Gdańskiej, przejmując tę rolę po Janie Tomaszewskim.
Marhula brał udział w festiwalu Jazz Jamboree w latach 1966-1969 oraz w 1967 roku w jam sessions, gdzie rywalizował ze znanym wirtuozem skrzypiec Jean-Luc Ponty’m. Na dalszym etapie kariery, między 1972 a 1974 rokiem, grał z Wojciechem Skowrońskim oraz Eugeniuszem Pudelewiczem w zespole Batory Combo, a później, aż do 2010 roku, współpracował z różnorodnymi orkiestrami rozrywkowymi na statkach pasażerskich oraz w różnych krajach, w tym Norwegii, Wielkiej Brytanii oraz Stanach Zjednoczonych.
W tym okresie genialnie współpracował z wieloma znakomitymi artystami, takimi jak: Jan Ptaszyn Wróblewski, Janusz Muniak, Włodzimierz Nahorny, Wojciech Karolak, Robert Majewski, Jerzy Bartz czy Wojciech Kowalewski. Wspólnie akompaniował także znanym osobistościom, takim jak: Astrud Gilberto, Dean Martin, Paul Anka czy Kenny James. Szczególnie istotny był jego udział w występach z wokalistką Pamelą Brooks w Keystone Club w Los Angeles w latach 1978-1981.
W swoim zawodowym życiu Marhula miał okazję współpracować z wieloma znanymi polskimi artystami i muzykami, wśród nich byli: Grażyna Barszczewska, Katarzyna Dowbor, Jacek Fedorowicz, Wojciech Gąssowski, Krystyna Giżowska, Marek Grechuta, Irena Jarocka oraz wielu innych.
Nieprzerwanie współpracuje z Kapelą Czerniakowską oraz Orkiestrą z Chmielnej. Od 2011 roku jest również członkiem Ferajny z Baru Warszawa, a także regularnie współpracuje z akordeonistą Jankiem Stokowskim. W ostatnich latach, jako kierownik muzyczny, był odpowiedzialny za spektakl Wiśniowy sad w Teatrze Polskim w Warszawie, którego premiera miała miejsce 19 listopada 2021 roku, w reżyserii Krystyny Jandy.
Dyskografia
Albumy
W ramach swojej kariery muzycznej Benjamina Marhulę można znaleźć kilka znaczących albumów, które z pewnością zasługują na uwagę. Oto wybrane pozycje:
- Janek Stokowski (Akordeonowe Party) – Tańczący akordeon vol. 7, wydany w 2016 roku,
- Janek Stokowski i Benek Marhula – Jest zabawa, z 2017 roku.
Przypisy
- Benjamin Marhula: Credits. rateyourmusic.com. [dostęp 12.12.2022 r.]
- Wiśniowy sad. e-teatr.pl. [dostęp 12.12.2022 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Ludwik Klimek | Hans Konheisner | Karol Mikuszewski | Józef KlimekOceń: Benjamin Marhula